W OBR SM – Ośrodku Badania Rozwoju Samochodów Małolitrażowych przy bielskiej fabryce nie próżnowano, i w 1975 roku zbudowano tam Fiata 126p LONG – wydłużonego Malucha.
Oryginał poddano wielu zmianom technicznym: zwiększono rozstaw osi, długość pojazdu wzrosła o 100 mm, dzięki czemu wygospodarowano więcej miejsca dla pasażerów z tyłu. Przewidując większe obciążenie inżynierowie zwiększyli moc silnika. Silnik o dotychczasowej pojemności – 594 cm3 osiągał moc 19 kW przy 4600 obr/min, co było wynikiem o 2 kW większym niż w klasycznym Małym Fiacie. Średnica zaworów dolotowych została powiększona, zmianie uległy fazy rozrządu i budowa gaźnika. Zmieniono również tylne zawieszenie – zostało wzmocnione, ze względu na większą ładowność. Pomimo tego, że masa własna wersji Long wzrosła do 610 kg, samochód rozpędzał się do większej niż pierwowzór prędkości – 110 km/h.
Prace przy silniku prototypu prowadzili inżynierowie Wojciech Okulicz i Wojciech Trybus, zaś nad całym projektem czuwał mgr inż. Wiesław Wiatrak.