ST
22590
page-template-default,page,page-id-22590,page-parent,page-child,parent-pageid-22578,theme-stockholm,stockholm-core-2.3.2,woocommerce-no-js,select-child-theme-ver-1.1.1,select-theme-ver-8.10,ajax_updown_fade,page_not_loaded,menu-animation-underline,,qode_menu_,qode-single-product-thumbs-below,wpb-js-composer js-comp-ver-6.7.0,vc_responsive

Pierwowzór, najbardziej klasyczna wersja Malucha. Pozbawiony wszelkich ulepszeń spotykanych w późniejszych modelach. Charakterystyczną cechą typową dla odmiany ST, są koła o szerokim rozstawie śrub (4×190), tak zwane Cytrynki. Oraz wiadomo, zderzaki chromowane.

ST produkowany był w dwóch generacjach – I seria (1973 – 07.1977), oraz II seria (07.1977 – 12.1984)

Cechy charakterystyczne dla I serii to:

  • chromowany znaczek, trumienka na pasie przednim z logotypem „Polski Fiat”
  • koła „Cytrynki” z wytłoczonym znakiem Fiata – do 1974 otwory na śruby były płaskie
  • klapa silnika z dodatkową ilością przetłoczeń po obu stronach oraz bez wewnętrznych wzmocnień
  • zbiorniczek płynu hamulcowego o krągłym kształcie
  • mocowanie zamków szyb uchylnych z tyłu umieszczone najniżej na słupku C
  • licznik kilometrów wyskalowany do 130 km/h
  • na desce rozdzielczej brak miejsca na radio. Jest tylko przycisk pompki spryskiwacza oraz pstryczek świateł drogowych
  • kierownica cienka, śliska z napisem Fiat
  • metalowa rączka otwierania bagażnika (do końca 1973)
  • wloty powietrza na dole słupków B (do 1974)

na przełomie 1976 i 1977 pojawiła się inna wersja klasycznej klapy silnika, ze szkieletem z nowej wersji wprowadzonej w 1977

II seria 

W lipcu 1977 zaprezentowano nową generację Malucha, tzw II serię. Samochód został odświeżony kosmetycznie, zmiany objęły jednak wersje wyposażenia oraz pojawił się silnik 650. Najważniejsze zmiany w II serii ST to:

 

  • Nowy logotyp Polski Fiat w kształcie rombu na środku pasa przedniego
  • Oznaczenie modelu oraz wersji na dolnej części pokrywy silnika nowy typ klapy z mniejszą ilością żeberek oraz dolnym przetłoczeniem w kształcie słuchawki telefonu nad tablicą rejestracyjną
  • Na słupku C nowe przetłoczenie na zamek szyby uchylnej oraz miejsce na montaż tylnych statycznych pasów bezpieczeństwa
  • We wnętrzu nowa konsola na desce rozdzielczej z miejscem na dodatkowe przełączniki z praktyczną kieszenią, z możliwością wykorzystania pod radio
  • Instalacja elektryczna wzbogacona o dodatkowe opcje typu ogrzewanie tylnej szyby czy światła awaryjne

Pojawiło się też dużo wersji wyposażenia. Od teraz one oznaczone na tylnej klapie silnika

600 – podstawowa wersja, z silnikiem 594 cm³
650 – podstawowa wersja z silnikiem 650
650S – silnik 650, składane oparcia przednich foteli, ogrzewanie tylnej szyby, blokada kierownicy, niebieski pasek przeciwsłoneczny na szybie przedniej (w innych wersjach niedostępny)
650L – jak wyżej, plus koło kierownicy z grubym wieńcem, światła awaryjne, sygnalizacja niskiego poziomu płynu hamulcowego, wzmocniony układ hamulcowy z nowym typem obręczy 4×98, tapicerka materiałowa
650K – jak wyżej, plus listwy ochronne drzwi, szyby tylne uchylne, tapicerka materiałowa – bywało że z zagłówkami dla pasażerów z przodu, pasy przednie bezwładnościowe

  • Deska rozdzielcza ST w wersji 650K (Komfort)

    1980 – znika znaczek „Licencja Fiat” z tylnego błotnika

  • 1982 – silnik 600 oraz felgi cytrynki wycofano z produkcji, w zamian pojawiła się zmodernizowana wersja 650, tzw „ekonomiczny”. Stąd oznaczenie 650E na samochodach po roku 1983.

Produkcję modelu ST zakończono w grudniu 1984 zastępując go nowym o nazwie FL